02
Δευ, Δεκ

ΕΔΜ611: Βασικές Θεωρίες της Επικοινωνίας

  • Κωδικός / Course Code: ΕΔΜ611
  • ECTS: 15
  • Τρόποι Αξιολόγησης / Assessment:
    2 γραπτές εργασίες (20% η κάθε μια), 10 δραστηριότητες (1% η κάθε μία) και Τελική Εξέταση (50%)
  • Διάρκεια Φοίτησης/ Length of Study: Εξαμηνιαία (χειμερινό) / Semi-annual (fall)
  • Επίπεδο Σπουδών/ Level: Μεταπτυχιακό/ Postgraduate

Η επικοινωνία ως δυνατότητα και ως πράξη είναι σύμφυτη με την ανθρωπινότητά μας, αποτελώντας αδήριτη προϋπόθεση της κοινωνικής ζωής και βασικό μηχανισμό κάθε είδους κοινωνικής πράξης. Επ’ αυτής της βάσης, η επικοινωνία συνιστά ένα συναρπαστικό, προκλητικό, καθώς και αχανές πεδίο γνώσης και πρακτικής, καθότι συνδέεται αδιάρρηκτα με πλήθος συμπεριφορών, πρακτικών και τεχνικών, διαθέτοντας αναρίθμητες μορφές, νοήματα και στόχους, ανάλογα με τη συγκεκριμένη κάθε φορά περίσταση εκδήλωσης και εκπλήρωσής της.
Ταυτόχρονα, η επικοινωνία αποτελεί έναν ζωτικό και στρατηγικό πόρο στο κοινωνικό, πολιτικό, οικονομικό πεδίο και βασικό μηχανισμό υλοποίησης τόσο κερδοσκοπικών/ανταγωνιστικών όσο και σε ανθρωπιστικών/συμμεριστικών εγχειρημάτων. Μέσα από τις συνθήκες της καθημερινής πράξης, οι λειτουργοί της επικοινωνίας έχουν σχηματίσει την προσωπική τους γνώση για το τι είναι αποτελεσματικό στην επικοινωνία και έχουν οργανώσει τις εμπειρίες τους βασιζόμενοι στην κοινή λογική. Αυτές είναι οι «υποκειμενικές θεωρίες» της εφαρμοσμένης επικοινωνίας. Ο υποκειμενικός θεωρητικός» τείνει να παραβλέπει τις ασυνέπειες και τις εσωτερικές λογικές αντιφάσεις της θεωρίας του. Η απάντηση σε αυτό το πρόβλημα είναι η συνεχής αυτό-διερεύνηση, η οποία προϋποθέτει την εξοικείωση με τη θεωρία όσο και με την έρευνα της Επιστήμης της Επικοινωνίας.
Στόχος είναι να συνειδητοποιήσουν οι επαγγελματίες της επικοινωνίας τις λανθάνουσες θεωρίες τους, να τις καταστήσουν επιδεκτικές αλλαγής και να μετατραπούν σε στοχαστικο-κριτικούς λειτουργούς της επικοινωνίας. H παρούσα Θεματική Ενότητα, συγκεράζοντας θεωρητικές  πηγές από τους τομείς της ρητορικής, της πειθούς, των ερμηνευτικών πλαισίων, της διαχείρισης εικόνας, της πολιτικής επικοινωνίας, αλλά και πηγές σχετικές με επιστημολογικές και μεθοδολογικές προσεγγίσεις, θεμελιώνει τον στρατηγικό στοχασμό σε κλασικές και σύγχρονες θεωρίες επικοινωνίας, ενώ παράλληλα παρέχει λειτουργικές γνώσεις για την εφαρμογή τους τόσο στο επίπεδο της ανάλυσης του πεδίου όσο και σε αυτό του σχεδιασμού και της εφαρμοσμένης επικοινωνίας.