Τα έργα τέχνης του Βυζαντίου αποτελούν, μαζί με τα πρωτογενή γραπτά κατάλοιπα, τα βασικότερα εργαλεία προσέγγισης της φυσιογνωμίας του πολιτισμικού αυτού κράματος με εκτεταμένα χρονικά όρια ζωής στο χώρο της Ανατολικής Μεσογείου από το 330 έως το 1453. Μεθοδολογικά, ποικίλες στρατηγικές μπορούν να εφαρμοστούν προκειμένου να διαμορφώσουν συστηματικές εκτιμήσεις και ερμηνείες. Η Θεματική Ενότητα επικεντρώνεται στο σημειολογικό και επικοινωνιακό στοιχείο αντιπροσωπευτικών τομέων της βυζαντινής καλλιτεχνικής δημιουργίας: π.χ. έργα μεταλλοτεχνίας και ανάγλυφα σε ελεφαντοστό, εικόνες, τοιχογραφίες και βεβαίως ψηφιδωτά, αλλά και εικονογραφήσεις χειρογράφων. Αναλύοντας τα έργα ως κώδικες σημείων που μεταφέρουν μηνύματα στο θεατή-δέκτη, θα γίνει κατανοητή η αλληλεπίδραση της βυζαντινής τέχνης με τους ίδιους τους ανθρώπους και με τον τρόπο που αυτοί αντιμετώπιζαν τις εκάστοτε μεταβολές σε πολιτικό, κοινωνικό, θρησκευτικό και πνευματικό επίπεδο.