Εξ αποστάσεως εκπαίδευση: Νέμεσις ή λύτρωση;

του Καθηγητή Γιάννη Βογιατζάκη,

Μεταπτυχιακό Πρόγραμμα Σπουδών «Διαχείριση και Προστασία Περιβάλλοντος»

Διευθυντή του Εργαστηρίου Διαχείρισης Χερσαίων Οικοσυστημάτων, Ανοικτό Πανεπιστήμιο Κύπρου

Επισκέπτη Καθηγητή στο Università di Milano-Bicocca

Η συνήθης, πλην ελαχίστων εξαιρέσεων, αντιμετώπιση/στάση τόσο από την Πολιτεία όσο και από τα συμβατικά  Πανεπιστήμια προς την εξ αποστάσεως εκπαίδευση, μέχρι και το πολύ πρόσφατο παρελθόν, ήταν η έμμεση ή άμεση απαξίωση αυτής και των εκπροσώπων της. Μέχρι που φτάσαμε στο 2020 και στην πανδημία του νέου κορονοϊού. Ξαφνικά ο όρος «εξ αποστάσεως» μπήκε για τα καλά στην καθημερινότητά μας, από ανάγκη και όχι από επιλογή, δημιουργώντας ενθουσιασμό, νέες ιδέες, αλλά και σύγχυση, απογοήτευση, γκρίνιες.

Η πανδημία δημιούργησε νέα δεδομένα σε όλους τους τομείς και η εκπαίδευση δεν θα μπορούσε να αποτελέσει εξαίρεση. Τα παρακάτω αποτελούν προσωπικές μου εμπειρίες/διαπιστώσεις από την πλευρά του πανεπιστημιακού δασκάλου (και του γονιού), σε δύο χώρες (Κύπρος και Ιταλία), οι οποίες, όπως πολλές άλλες, ακολουθώντας τα σημάδια των καιρών «αναγκάστηκαν» να υιοθετήσουν  σε ευρεία κλίμακα πρακτικές και μεθόδους για την εξ αποστάσεως εκπαίδευση. Την πρότερη δυσπιστία διαδέχτηκε η «επιταγή» προσαρμογής σε μία νέα (απρόβλεπτη) πραγματικότητα μέσα σε λίγες εβδομάδες.

Ξαφνικά συνάδελφοι και φίλοι συμβατικών Πανεπιστημίων διαπίστωσαν ότι το να προετοιμάσεις ένα μάθημα  εξ αποστάσεως δεν σημαίνει αναρτώ μια διάλεξη σε μορφή powepoint σε κάποια πλατφόρμα, την οποία απλά θα αναγνώσω στους φοιτητές. Και αν αυτό πράττουν και θα συνεχίσουν αυτή την πρακτική και το τρέχον εξάμηνο, τους παροτρύνω να το ξανασκεφτούν. Δεν είναι αυτό η εξ αποστάσεως εκπαίδευση. Και να πάμε κι ένα βήμα παραπέρα. Μεγάλα ακροατήρια και εξ αποστάσεως εκπαίδευση δεν συμβαδίζουν ή μήπως ακριβώς το αντίθετο; Ένα καλό παράδειγμα αποτελούν τα λεγόμενα MOOCs, τα μαζικά ανοικτά διαδικτυακά μαθήματα, τα οποία προσφέρονται και αναγνωρίζονται, από κάποια από τα καλύτερα Πανεπιστήμια στον κόσμο. Προφανώς μπορείς να δώσεις μία διάλεξη σ’ ένα κοινό των 100+ ατόμων, όπως θα έκανες σ’ ένα αμφιθέατρο. Η διαφορά είναι ότι στην εξ αποστάσεως υπάρχουν διαφορετικοί κανόνες/μέθοδοι εμπλοκής με τους φοιτητές.

Για τις θετικές επιστήμες, αυτό που έδειξε η πανδημία είναι ότι δεν είμαστε αναγκασμένοι να αναβάλουμε το εργαστηριακό μάθημα μέχρι ο δείκτης R να πέσει σε επιτρεπτά επιδημιολογικά επίπεδα «…διότι ούτως ή άλλως δεν μπορώ να κάνω εργαστήρια εξ αποστάσεως». Αυτό ίσως ισχύει για κάποια αντικείμενα, αλλά η γενίκευση εν έτει 2021 είναι μύθος μια και τα μέσα και οι τεχνολογίες υπάρχουν για να συνεχιστεί απρόσκοπτα και σε υψηλό επίπεδο η διδασκαλία, ακόμα και σε εργαστηριακά μαθήματα. Υπάρχουν ανοικτά Πανεπιστήμια ανά τον κόσμο που αξιοποιούν τις τεχνολογικές δυνατότητες στην εκπαιδευτική πράξη εδώ και χρόνια και ναι, το Ανοικτό Πανεπιστήμιο Κύπρου είναι ένα από αυτά. Προφανώς χρειάζονται κατάλληλες υποδομές, αλλά και συνειδητοποιημένοι φοιτητές, οι οποίοι θα γίνουν συνυπεύθυνοι της εκπαιδευτικής διαδικασίας. Το τελευταίο ίσχυε ανέκαθεν και γίνεται όλο και πιο προφανές με την παραδοχή ότι η «καθέδρας» διδασκαλία είναι πλέον αναχρονιστική.

Τι γίνεται, όμως, στα σχολεία, όπου ως γνωστό «η εκπαίδευση είναι λειτούργημα»; Οι  λειτουργοί της εκπαιδευτικής κοινότητας χωρίσθηκαν σε τρεις ομάδες: τους  απροετοίμαστους (οι οποίοι κατανόησαν όμως την αναγκαιότητα προσαρμογής), τους αδιάφορους και τους απρόθυμους. Αυτές οι κατηγορίες θα πει κάποιος προϋπήρχαν, αλλά κάποιες κατηγορίες είναι πιο επιζήμιες από άλλες. Είναι άλλωστε ευκολότερο να αποκτήσεις δεξιότητες από το να αλλάξεις στάσεις.

Και τι γίνεται στο σχολείο όταν η σύνδεση στο internet είναι πολύ πιο αργή από την σύνδεση στο σπίτι; Ή όταν η σύνδεση είναι ικανοποιητική, αλλά οι υπολογιστές είναι απαρχαιωμένοι σε σχέση με τους διαθέσιμους στα σπίτια των μαθητών; Μια πρόσφατη έρευνα στην Κύπρο έδειξε ότι το 60% των γονιών δεν είναι ικανοποιημένοι με την τηλεκπαίδευση στα σχολεία. Ποια δικαιολογία υπάρχει και πώς μπορούν να πειστούν οι γονείς,  όταν ένα χρόνο μετά είσαι, στο θέμα της ενσωμάτωσης των τεχνολογιών στην εκπαίδευση, στο ίδιο σημείο, όπως ήσουν ένα χρόνο πριν;

Η εικονική τάξη δεν παύει να είναι μια τάξη, όπως οι συμβατικές, με κοινά χαρακτηριστικά, αλλά και σημαντικές διαφορές.  Όπως θέτεις κανόνες συμπεριφοράς στην τάξη, πρέπει να θέσεις κανόνες συμπεριφοράς και στην εικονική τάξη. Τα διαθέσιμα ηλεκτρονικά μέσα/πλατφόρμες που χρησιμοποιούνται (Teams, Zoom, Webex, Blackboard Collaborate, κ.λπ.) δίνουν τη δυνατότητα «ελέγχου» της τάξης (κάμερες, μικρόφωνο, συνομιλία/chat) όχι ως οργουελιανός «Μεγάλος Αδελφός», αλλά περισσότερο ως μέσο διατήρησης στοιχειώδους ‘τάξης’ στην τάξη. Είναι εκπαιδευτικά ορθό να εμπλέξεις στη διαδικασία τους μαθητές δίνοντάς τους τη δυνατότητα συμμετοχής, αλλά το θέμα είναι πώς το κάνεις. Όταν ζητήσεις από όλα τα παιδιά μιας τάξης δευτέρας δημοτικού (25 τον αριθμό) να σου πουν τον πίνακα του 4 (προπαίδεια), μέχρι να φτάσεις στο τελευταίο παιδί, το 23ο θα έχει αρχίσει να ζωγραφίζει, το 24ο θα έχει αρχίσει να παίζει παιγνίδια στον υπολογιστή και το 25ο (ο γιος μου) θα έχει τρυπήσει με το μολύβι την μπλούζα του από τη βαρεμάρα.

Το διαδραστικό μάθημα είναι τέχνη και γίνεται πιο δύσκολο όσο η ηλικία των συμμετεχόντων είναι μικρότερη. Και ναι μεν, η διαδραστικότητα δεν είναι το μόνο όπλο της εξ αποστάσεως, αλλά είναι το κύριο μέσο για να αναστρέψεις την τάξη και να «ανατρέψεις» την «καθέδρας» διδασκαλία. Η εξ αποστάσεως χρειάζεται μια στοιχειώδη επιμόρφωση σε μεθοδολογίες και πρακτικές τηλεκπαίδευσης, κυρίως των εκπαιδευτικών, πέραν από την εξοικείωση με την τεχνολογία και τα έξυπνα κινητά. Εκτείνεται στη μαεστρία της μη συμβατικής διδασκαλίας για την ενθάρρυνση συμμετοχής του ακροατηρίου (μαθητές ή φοιτητές), το οποίο δεν είναι φυσικά παρόν. Το τελευταίο, όπως όλοι μας έχουμε διαπιστώσει ένα χρόνο μετά, είναι το δυσκολότερο κομμάτι, δηλαδή η ουσιαστική επικοινωνία εκπαιδευτή-εκπαιδευόμενου κατά τη διάρκεια του μαθήματος.

Η εξ αποστάσεως εκπαίδευση δεν είναι όπως η συμβατική διδασκαλία, είναι διακριτή, δεν διεκδικεί να υποκαταστήσει τη συμβατική, διεκδικεί τη δική της θέση και δεν αποτελεί εκπαιδευτικό παρία, αλλά ισότιμο πυλώνα της εκπαίδευσης. Η πανδημία ήρθε «απλά» να μας το υπενθυμίσει. Βέβαια, αυτό δεν μπορεί να γίνει όσο απαξιώνεται και όσο δεν υπάρχει επιμόρφωση (τεχνικής και εκπαιδευτικής φύσεως). Και αν μετά το τέλος της πανδημίας παραγκωνιστεί (ξανά). Αντί επιλόγου ας μου επιτραπούν τρεις παραινέσεις με καθαρά Κυπριακό άρωμα.

Προς τους ιθύνοντες

Υπάρχει ένα κρατικό Πανεπιστήμιο στην Κύπρο, το οποίο δια νόμου έχει ιδρυθεί από την Πολιτεία για να προάγει την εξ αποστάσεως εκπαίδευση, με συλλογική εμπειρία 15 ετών. Συμβουλευτείτε το και κυρίως στηρίξτε το.

Προς τα συμβατικά ΑΕΙ

Υπάρχει ένα εξ αποστάσεως Πανεπιστήμιο στην Κύπρο, το οποίο  για το μέγεθός του και τον (επί σειρά ετών) πενιχρό του προϋπολογισμό έχει πολυσχιδές και (διεθνές) αξιόλογο έργο να επιδείξει. Μην το υποτιμάτε.

Προς τους υποψήφιους φοιτητές 

Υπάρχει ένα αξιόπιστο, δημόσιο Πανεπιστήμιο στην Κύπρο, το οποίο εξειδικεύεται στην εξ αποστάσεως εκπαίδευση (όχι εξ ανάγκης). Εμπιστευτείτε το.

Το Ανοικτό Πανεπιστήμιο Κύπρου δέχεται αιτήσεις εισαγωγής για το ακαδημαϊκό έτος 2021-2022 ως τις 25 Μαΐου 2021 στο www.ouc.ac.cy

Τα αποτελέσματα ερευνητικής μελέτης, χρηματοδοτούμενης από το Ανοικτό Πανεπιστήμιο Κύπρου (ΑΠΚΥ), που αφορά στην εκπαίδευση των ενήλικων μεταναστών στην Ευρώπη και συγκεκριμένα στην Κύπρο,  Μάλτα,  Εσθονία και Σκωτία, παρουσιάζουν σε νέο συλλογικό τόμο με τίτλο «Learner-Centred Education for Adult Migrants in Europe: A Critical Comparative Analysis», η Μαρία Γραβάνη, Αναπληρώτρια Καθηγήτρια και Ακαδημαϊκή Υπεύθυνη των  Μεταπτυχιακών προγραμμάτων «Συνεχιζόμενη Εκπαίδευση και Διά Βίου Μάθηση» και «International Masters in Adult Education for Social Change» του ΑΠΚΥ και η Bonnie Slade, Καθηγήτρια Εκπαίδευσης Ενηλίκων στο Πανεπιστήμιο της Γλασκώβης, οι οποίες και συνεπιμελούνται την έκδοσή του.

 Ο τόμος δημοσιεύτηκε από τον εκδοτικό οίκο  Brill/Sense, εντάσσεται στη σειρά International Issues in Adult Education, που επιμελείται ο Καθηγητής Peter Mayo, και εξετάζει τον βαθμό, στον οποίο υιοθετείται και εφαρμόζεται η μαθητοκεντρική προσέγγιση (“learning-centered education”) στην εκπαίδευση ενηλίκων μεταναστών ως μέσο για την κοινωνική αλλαγή σε χώρες με διαφορετικές προσεγγίσεις σε ό,τι αφορά στην εκπαιδευτική και μεταναστευτική πολιτική τους.

Εστιάζοντας στη μετανάστευση ως κοινωνική διαδικασία και στους μετανάστες ως ενεργούς πολίτες στις χώρες υποδοχής τους, το βιβλίο παρουσιάζει τις συγκλίσεις και αποκλίσεις στην αντιμετώπιση των μεταναστών ενήλικων εκπαιδευομένων στα διαφορετικά κοινωνικά πλαίσια, που ισχύουν ανά περίπτωση, αλλά και στο πως αυτά τα πλαίσια επιδρούν και καθορίζουν τη διαδικασία ενήλικης μάθησής τους, λαμβάνοντας υπόψη και τις δικές τους προσωπικές εμπειρίες. Το βιβλίο συμβάλλει, επίσης, καθοριστικά στην έρευνα σχετικά με τον τρόπο, με τον οποίο η εκπαίδευση με επίκεντρο τον μαθητή/εκπαιδευόμενο λαμβάνει χώρα σε διαφορετικά πλαίσια -στη συγκεκριμένη περίπτωση στο πλαίσιο της εκπαίδευσης ενηλίκων για μετανάστες σε τέσσερις Ευρωπαϊκές χώρες. Οι συγκρίσεις παρέχουν μοντέλα αποτελεσματικών μεθόδων συγκριτικής εκπαίδευσης, συμπεριλαμβανομένου του τρόπου διαχείρισης του πλαισίου και των μονάδων ανάλυσης. Πρόκειται για ένα καλά οργανωμένο πόνημα, που αποτελεί εξαιρετικό οδηγό για οποιονδήποτε ενδιαφέρεται για αυτά τα θέματα. Τέλος, το βιβλίο εισάγει και αναλύει ένα νέο όρο για την εκπαίδευση ενηλίκων μεταναστών, τη «Χειραφετική Μαθητικοκεντρική Εκπαίδευση» (“Emancipatory Learner-Centered Education").

Ο συλλογικός τόμος με τη συνδρομή ακαδημαϊκών από τις τέσσερις χώρες αποτελεί εξαιρετικά ενδιαφέρον πόνημα για ακαδημαϊκούς, ερευνητές, φοιτητές και ερευνητές σε  θέματα διά βίου μάθησης, εκπαίδευσης ενηλίκων, εκπαίδευσης μεταναστών, εκπαίδευσης για κοινωνική αλλαγή και συγκριτικής εκπαίδευσης.

Το Ανοικτό Πανεπιστήμιο Κύπρου (ΑΠΚΥ), δημόσιο πανεπιστήμιο και το μοναδικό στη χώρα που προσφέρει σπουδές αποκλειστικά εξ αποστάσεως, προκηρύσσει για πλήρωση με συμβάσεις ορισμένου χρόνου, θέσεις για μέλη Συνεργαζόμενου Εκπαιδευτικού Προσωπικού (Σ.Ε.Π.) για τα ακαδημαϊκά έτη  2021-2022, 2022-2023 & 2023-2024, στα εξής Προγράμματα Σπουδών:

• Προπτυχιακό Πρόγραμμα Σπουδών «ΣΠΟΥΔΕΣ ΣΤΟΝ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟ» (ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΓΛΩΣΣΑ)
• Μεταπτυχιακό Πρόγραμμα Σπουδών «ΕΠΙΣΤΗΜΕΣ ΤΗΣ ΑΓΩΓΗΣ» (ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΓΛΩΣΣΑ)
• Μεταπτυχιακό Πρόγραμμα Σπουδών «ΣΥΝΕΧΙΖΟΜΕΝΗ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ ΚΑΙ ΔΙΑ ΒΙΟΥ ΜΑΘΗΣΗ (ΣΔΜII)» (ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΓΛΩΣΣΑ)
• Μεταπτυχιακό Πρόγραμμα Σπουδών «COGNITIVE SYSTEMS» (ΑΓΓΛΙΚΗ ΓΛΩΣΣΑ)
• ΓΡΑΦΕΙΟ ΔΙΑΣΥΝΔΕΣΗΣ

Για την προκήρυξη σε PDF, πατήστε εδώ.

Η υποβολή των αιτήσεων μελών ΣΕΠ διεξάγεται μόνο μέσω του ηλεκτρονικού συστήματος του ΑΠΚΥ, https://recruitment.ouc.ac.cy/apply και θα ξεκινήσει την Παρασκευή, 23 Απριλίου 2021.

Καταληκτική ημερομηνία υποβολής αιτήσεων είναι η Τρίτη, 11 Μαΐου 2021, στις 13.00.

Σε ό,τι αφορά θέματα προσωπικού και εργοδότησης μελών ΣΕΠ, οι ενδιαφερόμενοι καλούνται να επικοινωνούν με το Τμήμα Ανθρώπινου Δυναμικού μέσω του applications@ouc.ac.cy.

Χρήσιμα Έγγραφα :

• Καθήκοντα Ακαδημαϊκού Υπεύθυνου Προγραμμάτων Σπουδών

• Καθήκοντα Μελών Συνεργαζόμενου Εκπαιδευτικού Προσωπικού και Συντονιστών Θεματικών Ενοτήτων

Το Ανοικτό Πανεπιστήμιο Κύπρου εφαρμόζει πολιτική ίσων ευκαιριών στο πλαίσιο των προσλήψεων και στα επακόλουθα στάδια επαγγελματικής σταδιοδρομίας και ενθαρρύνει άτομα ανεξαρτήτως φύλου ή ταυτότητας φύλου όπως υποβάλουν αίτηση για όλα τα επίπεδα στελέχωσης ακαδημαϊκού, διοικητικού και ερευνητικού προσωπικού. Το Ανοικτό Πανεπιστήμιο Κύπρου δεν κάνει καμία διάκριση σε σχέση με τη φυλή, το χρώμα, τις θρησκευτικές ή άλλες πεποιθήσεις, το φύλο, την ταυτότητα φύλου, την εθνικότητα, την καταγωγή, την ηλικία, την αναπηρία, την οικογενειακή κατάσταση ή τον σεξουαλικό προσανατολισμό σύμφωνα πάντοτε με τις πρόνοιες της Νομοθεσίας της Κυπριακής Δημοκρατίας.

Tο Ανοικτό Πανεπιστήμιο Κύπρου (ΑΠΚΥ), το Μεταπτυχιακό πρόγραμμα «Συνεχιζόμενη Εκπαίδευση και Διά Βίου Μάθηση» και το δίκτυο ReNAdET (Research Network for Adult Educators, Trainers and their Professionalisation της ESREA (European Society for Research on the Education of Adults) συνδιοργανώνουν το 7ο Διεθνές Συνέδριο με θέμα “Adult Educators in Time of Crisis: Well-Being, Changes in Identity and Professional Practice in European Adult Education”. Το συνέδριο θα πραγματοποιηθεί διαδικτυακά στις 29 Οκτωβρίου 2021 και απευθύνεται σε όλους όσοι ασχολούνται με το πεδίο της εκπαίδευσης ενηλίκων.

Η Επιστημονική Επιτροπή καλεί κάθε ενδιαφερόμενο που επιθυμεί να συμμετάσχει με παρουσίαση να υποβάλει την εισήγησή του ως την 1η Ιουλίου 2021 [Νέα Ημερομηνία], σύμφωνα με το Call for Papers, εδώ.

Υπό την επιρροή της πανδημίας COVID-19, τα θέματα που θα συζητηθούν στο πλαίσιο του συνεδρίου επικεντρώνονται: α) στον βαθμό και τους τρόπους με τους οποίους η τρέχουσα υγειονομική κρίση επηρεάζει τους ρόλους και τις πρακτικές των επαγγελματιών εκπαίδευσης ενηλίκων, β) στην ανταπόκριση της εκπαίδευσης ενηλίκων στην πιθανή ανάγκη για αναδιοργάνωση του ανθρώπινου δυναμικού στην Ευρώπη μετά την υγειονομική κρίση, γ) στη γενικότερη θέση και κατάσταση των Πανεπιστημίων και των κέντρων εκπαίδευσης ενηλίκων μετά την πανδημία, δ) στην αναδιάρθρωση και την ανάγκη προσφοράς περισσότερων διαδικτυακών μαθημάτων και μαθημάτων ανάπτυξης δεξιοτήτων ψηφιακού γραμματισμού στο πλαίσιο της εκπαίδευσης ενηλίκων, ε) στην αντιμετώπιση των νέων δεδομένων στην εκπαίδευση λόγω της πανδημίας από τους ίδιους τους εκπαιδευτές ενηλίκων, στ) στην επαρκή ή όχι προστασία των ελεύθερων επαγγελματιών και εκπαιδευτών του χώρου, καθώς και ζ) στον αντίκτυπο της κρίσης σε διαφορετικούς τρόπους παροχής υπηρεσιών εκπαίδευσης ενηλίκων.

Πολιτισμός για το τώρα, το πριν, το μετά και το πάντα

Λίγα λόγια για τη 18η Απριλίου, την Παγκόσμια Ημέρα Μνημείων και Τοποθεσιών

του Δρα Γεωργίου Παπαϊωάννου

Ακαδημαϊκού Υπευθύνου του Μεταπτυχιακού Προγράμματος Σπουδών «Πολιτιστική Πολιτική και Ανάπτυξη» του Ανοικτού Πανεπιστημίου Κύπρου

Αναπληρωτή Καθηγητή και Διευθυντή του Εργαστηρίου Μουσειολογίας στο Ιόνιο Πανεπιστήμιο

Στις 18 Απριλίου του 1982, στην Τυνησία, στο πλαίσιο συμποσίου του Διεθνούς Συμβουλίου Μνημείων και Τοποθεσιών (ICOMOS), προτάθηκε να οριστεί Παγκόσμια Ημέρα Μνημείων και Τοποθεσιών (International Day for Monuments and Sites). Η πρόταση υιοθετήθηκε από τη Γενική Συνέλευση της UNESCO. Έκτοτε, η Ημέρα αυτή τιμάται κάθε χρόνο σε όλο τον κόσμο με πολιτιστικές εκδηλώσεις, εκθέσεις, συνέδρια, ομιλίες και άλλες πολιτιστικές δράσεις. Στόχος ήταν και είναι η ευαισθητοποίηση του κοινού αναφορικά με τον πολλαπλό ρόλο των μνημείων και των τοποθεσιών (και γενικότερα της πολιτισμικής κληρονομιάς) στο παρελθόν, στο παρόν και στο μέλλον. Το θέμα της Ημέρας είναι για το 2021 «Σύνθετα Παρελθόντα: Ποικίλα Μέλλοντα» ("Complex Pasts: Diverse Futures").  Με άξονα τους γνωστούς στίχους από το τραγούδι «Σ’ αγαπώ» (γιατί αγαπάμε τον πολιτισμό και εορτάζουμε την Παγκόσμια Ημέρα του!), σχολιάζω ορισμένα μέρη αυτού του ρόλου στις ακόλουθες γραμμές.

Για το τώρα και το πριν: Είναι η πολιτιστική μας πολιτική. Αναμφίβολα και πρωτίστως, τα μνημεία και οι τοποθεσίες πολιτισμικής κληρονομιάς είναι για το τώρα, για το σήμερα, για τη σύγχρονη κοινωνική, πολιτιστική και οικονομική ζωή. Ο ρόλος τους δεν εξαντλείται στην τουριστική εκμετάλλευση, στην οικονομική αντανάκλαση ή στην εκπαιδευτική αξιοποίηση. Αποτελούν μέρος της καθημερινότητας των τοπικών κοινωνιών. Ζούμε ανάμεσά τους, δημιουργούμε νέες εμπειρίες και μνήμες μαζί τους, συνδέουμε την καθημερινή μας δραστηριότητα με αυτά. Μια βόλτα στην Ακρόπολη μετά τη δουλειά, μια συζήτηση κι ένα ρόφημα σε καφενείο στην Παλιά Πόλη, ένα γεύμα με θέα τις βενετικές οχυρώσεις της Λευκωσίας εμπλουτίζουν το σήμερα των μνημείων και των τοποθεσιών. Παράλληλα, κι επίσης αναμφίβολα, τα μνημεία τα οφείλουμε στο παρελθόν. Είναι αυτό το παρελθόν, το υλικό και το άυλο, τo σύνθετο, το παρελθόν σε πληθυντικό αριθμό, που έχουμε χρέος να προστατεύσουμε, να μελετήσουμε, να αναδείξουμε, ξεπερνώντας φόβους και πάθη. Κάθε παρόν επιλέγει τα παρελθόντα του, κάθε κοινωνία την ιστορία και τις ιστορίες της. Επιλέγουμε, προστατεύουμε, αλλά και αναιρούμε προκαταλήψεις και φοβίες, και αναδεικνύουμε μέσω της έρευνας πολιτισμικές πτυχές που δεν είναι ακόμη γνωστές και ανακαλύπτουμε τα «σύνθετα παρελθόντα» μας.

Για το μετά και το πάντα: Είναι η πολιτιστική μας διαχείριση, μαζί με την πολιτιστική μας ανάπτυξη, τις διαδικασίες λήψης αποφάσεων και χάραξης στρατηγικών. Καλούμαστε να είμαστε έτοιμοι για τις προβλέψεις και τις εκπλήξεις του μέλλοντος, που είναι κι αυτό στον πληθυντικό. Όχι μόνοι μας. Ούτε μόνο με τα μνημεία και τις τοποθεσίες πολιτιστικής κληρονομίας. Είναι η παγκόσμια κοινότητα, είναι οι εμπλεκόμενοι φορείς (από την UNESCO έως τους τοπικούς συλλόγους), είναι όλα τα ενδιαφερόμενα μέρη που συμβάλλουν και συν-δημιουργούν τα «ποικίλα μέλλοντα». Από τα σύνθετα παρελθόντα στα ποικίλα μέλλοντα, η λύση είναι η προετοιμασία, το καλό υπόβαθρο στη θεωρία και στην πράξη, οι αναπτυγμένες ικανότητες και δεξιότητες. Το Ανοικτό Πανεπιστήμιο Κύπρου, με το μεταπτυχιακό του πρόγραμμα «Πολιτιστική Πολιτική και Ανάπτυξη», συμβάλλει προς αυτή την κατεύθυνση. 

Το Πρόγραμμα δέχεται αιτήσεις εισαγωγής ως τις 25 Μαΐου 2021 στο www.ouc.ac.cy

Το πρόγραμμα εκδηλώσεων από 19 έως 23 Απριλίου 2021 του Ανοικτού Πανεπιστημίου Κύπρου (ΑΠΚΥ), του μοναδικού πανεπιστήμιου στην Κύπρο που προσφέρει σπουδές αποκλειστικά εξ αποστάσεως, περιλαμβάνει  τηλεδιαλέξεις με ελεύθερη πρόσβαση για το ευρύ κοινό.

Δευτέρα 19 Απριλίου | 19:00

Τηλε-διάλεξη: «Εκπαιδευτική Ηγεσία και Εκπαίδευση για την Αειφόρο Ανάπτυξη: Αναζητώντας τις συγκλίσεις»

Το Μεταπτυχιακό πρόγραμμα «Επιστήμες της Αγωγής» του ΑΠΚΥ και o Κυπριακός Όμιλος Εκπαιδευτικής Διοίκησης (ΚΟΕΔ) συνδιοργανώνουν τη Δευτέρα 19 Απριλίου ανοικτή τηλε-εκδήλωση με τίτλο «Εκπαιδευτική Ηγεσία και Εκπαίδευση για την Αειφόρο Ανάπτυξη: Αναζητώντας τις συγκλίσεις». Ομιλήτρια στην τηλεδιάλεξη είναι η Δρ. Αραβέλλα Ζαχαρίου, Πρόεδρος της Επιτροπής για την Εκπαίδευση για την Αειφόρο Aνάπτυξη στην UNECE και Προϊσταμένη Μονάδας Εκπαίδευσης για το Περιβάλλον και την Αειφόρο Ανάπτυξη του Παιδαγωγικού Ινστιτούτου Κύπρου. Τον συντονισμό της εκδήλωσης έχει η Δρ. Γεωργία Πασιαρδή, Αντιπρόεδρος του ΚΟΕΔ και Διευθύντρια Σχολείων Δημοτικής Εκπαίδευσης.

Live link: https://tinyurl.com/tvb4kwe3

Τρίτη 20 Απριλίου | 16:00

 Τηλε-σεμινάριο: «Άγχος Εξετάσεων: Πώς να το διαχειριστώ»

Το Γραφείο Συμβουλευτικής και Ψυχολογικής Στήριξης του ΑΠΚΥ διοργανώνει ανοιχτό διαδικτυακό σεμινάριο, την Τρίτη 20 Απριλίου, με θέμα το «Άγχος Εξετάσεων: Πώς να το διαχειριστώ». Εισηγήτρια είναι η Νάταλυ Λούμπα, εγγεγραμμένη Συμβουλευτική Ψυχολόγος και συνεργάτιδα του Γραφείου.

Live link: https://tinyurl.com/wadjxc8

Τετάρτη 21 Απριλίου | 18:00

Δημόσια Διαδικτυακή Παρουσίαση ΜΠΣ «Θεατρικές Σπουδές»

Την Τετάρτη 21 Απριλίου θα πραγματοποιηθεί δημόσια διαδικτυακή παρουσίαση του Μεταπτυχιακού προγράμματος «Θεατρικές Σπουδές». Το ακαδημαϊκό προσωπικό του Προγράμματος θα ενημερώσει το ενδιαφερόμενο κοινό για τον στόχο, τα γνωστικά πεδία και τις τρεις κατευθύνσεις ειδίκευσης που προσφέρει: (1) Επιβίωση του Αρχαίου Δράματος· (2) Θεατρική Αγωγή και (3) Υποκριτική και Σκηνοθεσία. Η υποβολή αιτήσεων εισδοχής για το ακαδημαϊκό έτος 2021-2022 θα ολοκληρωθεί στις 25 Μαΐου 2021.

Live link: https://cutt.ly/1vaFZ15

Πέμπτη 22 Απριλίου | 19:00

Τηλεδιάλεξη: «Όψεις της προσκυνηματικής εικονογραφίας της αγίας Θέκλας στην Ύστερη Αρχαιότητα»

Ο Αθανάσιος Σέμογλου, Καθηγητής Βυζαντινής Αρχαιολογίας στο Τμήμα Ιστορίας-Αρχαιολογίας του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, θα παρουσιάσει το θέμα «Όψεις της προσκυνηματικής εικονογραφίας της αγίας Θέκλας στην Ύστερη Αρχαιότητα» την Πέμπτη 22 Απριλίου, στο πλαίσιο του 3ου Κύκλου της Σειράς Διαλέξεων για την Ύστερη Αρχαιότητα με γενικό τίτλο «Όταν ο Κόσμος μας έγινε Χριστιανικός». Τον Κύκλο τηλεδιαλέξεων διοργανώνει το Προπτυχιακό πρόγραμμα «Σπουδές στον Ελληνικό Πολιτισμό» του ΑΠΚΥ με υποστηρικτή τον Δήμο Αγλαντζιάς και το Σωματείο Φοιτητών και Αποφοίτων του Προγράμματος.

Live link: https://bit.ly/3qgKCQi

Εγγραφές για πιστοποιητικό συμμετοχής: https://tinyurl.com/3snmfp9r

Παρασκευή 23 Απριλίου | 19:30

Τηλεδιάλεξη:«Προσδιορίζοντας τον λογοτεχνικό γραμματισμό»

Την Παρασκευή 23 Απριλίου, ο Σπύρος Κιοσσές, Μεταδιδακτορικός ερευνητής στο Δημοκρίτειο Πανεπιστήμιο Θράκης, θα μιλήσει με θέμα «Προσδιορίζοντας τον λογοτεχνικό γραμματισμό», ως προσκεκλημένος ομιλητής του 2ου Κύκλου τηλεδιαλέξεων «Γλώσσα, Λογοτεχνία, Γραμματισμοί», τον οποίο διοργανώνει το Μεταπτυχιακό Πρόγραμμα «Ελληνική Γλώσσα και Λογοτεχνία».

Live link: https://tinyurl.com/w83nj23j

 Εγγραφές για πιστοποιητικό συμμετοχής: https://cutt.ly/TvaKHw8

Ο Δρ. Ευάγγελος Πρωτοπαπαδάκης, Αναπληρωτής Καθηγητής Εφαρμοσμένης Ηθικής του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών (EKΠΑ) και Ακαδημαϊκός Υπεύθυνος του Μεταπτυχιακού Προγράμματος Σπουδών «Βιοηθική - Ιατρική Ηθική» του Ανοικτού Πανεπιστημίου Κύπρου, διορίστηκε, με απόφαση του πρωθυπουργού Κυριάκου Μητσοτάκη, μέλος της Εθνικής Επιτροπής Βιοηθικής και Τεχνοηθικής της Ελλάδος. Η Εθνική Επιτροπή συστάθηκε με τον νόμο 4780/2021 (Α΄ 30) της Ελληνικής Δημοκρατίας και αποτελείται από έντεκα επιστήμονες εγνωσμένου κύρους.

Ο Δρ. Ευάγγελος Πρωτοπαπαδάκης είναι, επίσης, Διευθυντής του Εργαστηρίου Εφαρμοσμένης Φιλοσοφίας του ΕΚΠΑ, Πρόεδρος του ελληνικού κλιμακίου της Έδρας Βιοηθικής της UNESCO (Haifa), μέλος της Συνοδικής Επιτροπής Βιοηθικής του Οικουμενικού Πατριαρχείου, μέλος της Επιτροπής Βιοηθικής του Ερευνητικού Πανεπιστημιακού Ινστιτούτου Ψυχικής Υγείας «Κώστας Στεφανής», μέλος της Επιτροπής Βιοηθικής του Ελληνικού Ινστιτούτου Παστέρ, και διευθυντής έκδοσης του διεθνούς επιστημονικού περιοδικού Φιλοσοφίας Conatus – Journal of Philosophy.

Το Μεταπτυχιακό Πρόγραμμα Σπουδών «Βιοηθική – Ιατρική Ηθική» του Ανοικτού Πανεπιστημίου Κύπρου ανταποκρίνεται στα νέα δεδομένα της εποχής και απευθύνεται πρωτίστως σε επαγγελματίες υγείας, νομικούς και άλλους συναφείς επιστήμονες, οι οποίοι προσεγγίζουν τα ζητήματα της Βιοηθικής και της Ιατρικής Ηθικής από τη σκοπιά των ανθρωπιστικών επιστημών και της φιλοσοφίας ή επί τη βάσει της ιατρικής, της βιολογίας και άλλων συναφών κλάδων. Φιλοδοξεί να προσφέρει στους ενδιαφερομένους τις απαραίτητες γνώσεις που οδηγούν στη βελτίωση της ποιότητας των παρεχόμενων υπηρεσιών, ενισχύουν τις δεξιότητές τους στον χειρισμό κρίσιμων καταστάσεων, αλλά και την ικανότητα λήψης καίριων αποφάσεων για την πορεία και την ποιότητα της ζωής όσων προστρέχουν στις υπηρεσίες τους. Το Πρόγραμμα δέχεται αιτήσεις εισαγωγής για το ακαδημαϊκό έτος 2021-2022 ως τις 25 Μαΐου 2021 στο www.ouc.ac.cy

Ο αντίκτυπος του Ανοικτού Πανεπιστημίου Κύπρου (ΑΠΚΥ), το οποίο καταξιώνεται στον διεθνή χώρο της ανώτατης εκπαίδευσης, και των μελών ΔΕΠ του, οι οποίοι καθιερώνονται στο παγκόσμιο ακαδημαϊκό γίγνεσθαι, αναδεικνύεται μέσα από τη συμπερίληψη τριών καθηγητών του ΑΠΚΥ στους 100.000 κορυφαίους επιστήμονες του κόσμου. Η ταξινόμηση έχει τον τίτλο «Data for updated science-wide author databases of standardized citation indicators 2020» και δημοσιεύθηκε από ομάδα καθηγητών του Stanford University των ΗΠΑ.

Στην κατάταξη αυτή, με βάση τον αντίκτυπο του δημοσιευμένου έργου τους καθόλη τη διάρκεια της ακαδημαϊκής σταδιοδρομίας τους, αλλά και με βάση το έργο τους για το 2019, συγκαταλέγονται οι:

• Καθηγητής Μιχαλίνος Ζεμπύλας, Θεωρία της Παιδείας/Αναλυτικά Προγράμματα, Μεταπτυχιακό πρόγραμμα «Επιστήμες της Αγωγής» (20η θέση το 2019, 41η θέση συνολικά από 58.316 επιστήμονες στο πεδίο της Εκπαίδευσης/Education),
• Καθηγητής Γιάννης Μανωλόπουλος, Πληροφορική (Διαχείριση Δεδομένων), Αντιπρύτανης ΑΠΚΥ (2831η θέση από 215.114 επιστήμονες στο πεδίο της Τεχνητής Νοημοσύνης/Artificial Intelligence),
• Αναπληρωτής Καθηγητής Αντώνης Ζορπάς, Χημική Μηχανική/Μηχανική Περιβάλλοντος, Μεταπτυχιακό πρόγραμμα «Διαχείριση και Προστασία Περιβάλλοντος», Εργαστήριο Χημικής Μηχανικής και Μηχανικής Αειφορίας (546η θέση το 2019, 917η θέση συνολικά από 66.925 επιστήμονες στο πεδίο των Επιστημών Περιβάλλοντος/Environmental Sciences).

Στη συγκεκριμένη μελέτη της ομάδας του Πανεπιστημίου του Stanford, με επικεφαλής τον Καθηγητή Ιωάννη Ιωαννίδη (Professor John P.A. Ioannides), η οποία είναι διαθέσιμη εδώ, περιλαμβάνονται οι κορυφαίοι 100.000 επιστήμονες διεθνώς από όλα τα επιστημονικά πεδία, καθώς και το 2% των κορυφαίων επιστημόνων εκάστου υποπεδίου, που έχουν δημοσιεύσει τουλάχιστον πέντε άρθρα. Η αξιολόγηση βασίστηκε στον αντίκτυπο του ερευνητικού και δημοσιευμένου έργου τους και συγκεκριμένα στις αναφορές που αυτό έχει λάβει σύμφωνα με τη βάση δεδομένων SCOPUS.

Ο Πρύτανης του Ανοικτού Πανεπιστημίου Κύπρου, Καθηγητής Πέτρος Πασιαρδής, συγχαίρει θερμά τα τρία μέλη ΔΕΠ για την εξόχως σημαντική τους αρίστευση και επισημαίνει ότι «πρόκειται για διάκριση, η οποία αντικατοπτρίζει την υψηλού επιπέδου και διεθνώς αναγνωρισμένη έρευνα που διεξάγεται στο Ανοικτό Πανεπιστήμιο Κύπρου και τον αντίκτυπο του επιστημονικού έργου των μελών ΔΕΠ του Ιδρύματος. Το διεθνώς αναγνωρισμένο ακαδημαϊκό προσωπικό και οι ερευνητικές δράσεις του ΑΠΚΥ αντανακλούν και στο υψηλό επίπεδο διδασκαλίας και ποιότητας των σπουδών που παρέχει το Πανεπιστήμιό μας στη φοιτητική κοινότητα, καθώς και στη δυναμική του να καταξιωθεί στο διεθνές ακαδημαϊκό στερέωμα.»

Ο ‘χώρος’ ως πόρος: Γεμίζοντας (ή μήπως όχι) το κενό

του Καθηγητή Γιάννη Βογιατζάκη,

Μεταπτυχιακό Πρόγραμμα Σπουδών «Διαχείριση και Προστασία Περιβάλλοντος»

Διευθυντή του Εργαστηρίου Διαχείρισης Χερσαίων Οικοσυστημάτων, Ανοικτό Πανεπιστήμιο Κύπρου

Επισκέπτη Καθηγητή στο Università di Milano-Bicocca

Η κύρια πρόκληση της χωροταξίας είναι να διαχειριστεί τον “χώρο” με τέτοιο τρόπο, ώστε να ικανοποιήσει τις ανάγκες, οι οποίες προκύπτουν από τις διάφορες ανθρώπινες δραστηριότητες (πάντα ανθρωποκεντρικά). Η πρόκληση αυτή σ’ ένα νησιώτικο περιβάλλον είναι πιο έντονη. Πόσο μάλλον σ’ ένα ημικατεχόμενο νησί, το οποίο εξακολουθεί να βιώνει τις επιπτώσεις της εισβολής. Δυστυχώς, αυτοί οι περιορισμοί, δεν μπορούν  να αποτελούν συνεχώς  δικαιολογία των χωροταξικών μας επιλογών. Η επιστημονική γνώση/εξειδίκευση πρέπει να βοηθάει στην αντιμετώπιση των προκλήσεων σε οποιοδήποτε χωροχρονικό πλαίσιο, στο οποίο αυτές προβάλλουν, χωρίς να παρακάμπτει την κοινή λογική. Όχι, δεν είμαι χωροτάκτης, όμως, υπάρχουν θέματα, τα οποία άπτονται της κοινής λογικής και όχι απαραίτητα εμπειρογνωμοσύνης.

Η αλλαγή χρήσης γης (“land use change”) είναι η μεγαλύτερη περιβαλλοντική πρόκληση βραχυπρόθεσμα που αντιμετωπίζει η ανθρωπότητα, χωρίς να υποβαθμίζουμε την κλιματική αλλαγή. Και αυτό επειδή η μεν αλλαγή χρήση γης έχει άμεσες και ορατές συνέπειες, ενώ η κλιματική αλλαγή δρα σε διαφορετικές χωρικές και χρονικές κλίμακες και σίγουρα δεν γίνεται άμεσα αντιληπτή (ή τουλάχιστον έτσι νομίζει η κοινή γνώμη, ενίοτε και οι πολιτικοί).

Σκεφτείτε το λίγο: αναζητούμε χώρο για ΑΠΕ ή ΧΥΤΑ, χώρο για νέες καλλιέργειες ή δενδροφυτεύσεις, χώρο για προστασία της φυσικής και πολιτισμικής μας κληρονομιάς, χώρο για ανάπτυξη ή «ανάπτυξη». Όμως, δεν είναι όλες οι χρήσεις γης το ίδιο από άποψη επίδρασης στο περιβάλλον, ούτε εξίσου αναστρέψιμες. Δηλαδή, είναι πιο δύσκολο να «περάσεις» από κάποιες χρήσεις γης σε άλλες. Το δάσος μπορεί να γίνει αγροτική καλλιέργεια και ενδεχομένως το αντίστροφο υπό προϋποθέσεις. Το δάσος και η αγροτική καλλιέργεια μπορούν επίσης εύκολα να μετατραπούν σε σφραγισμένες επιφάνειες. Το αντίθετο, όμως, δεν ισχύει. Η μετατροπή χρήσεων γης σε σφραγισμένες επιφάνειες (π.χ. για δόμηση ή για κατασκευή δρόμων) σημαίνει με μαθηματική ακρίβεια απώλεια του χώρου αυτού για οποιαδήποτε άλλη διαφορετική χρήση πέραν της αστικής/βιομηχανικής εκμετάλλευσης μελλοντικά. Στην πράξη, σημαίνει ότι σφραγίζοντας επιφάνειες καθιστούμε αυτήν τη χρήση γης μη αναστρέψιμη, όπως μη αναστρέψιμες είναι και οι επιδράσεις της στη μορφολογία, υδρολογία και  οικολογία μιας περιοχής.

Αλήθεια, γνωρίζουμε άραγε ότι η πυκνότητα δρόμων στην Κύπρο είναι κοντά στην πυκνότητα ηπειρωτικών χωρών, όπως η Γαλλία και η Ισπανία, και ότι η δέσμευση γης για αστικές/βιομηχανικές χρήσεις στην Κύπρο είναι η μεγαλύτερη στην Ευρωπαϊκή Ένωση; Ο ρυθμός δε, με τον οποίο συνεχίζουμε να «σφραγίζουμε» περιοχές, είναι μεγαλύτερος από τον Ευρωπαϊκό μέσο ρυθμό; Αυτό δεν μπορεί να συνεχιστεί, διότι απλά ο χώρος στο νησί είναι πεπερασμένος και αυτό για να το κατανοήσουμε δεν χρειάζονται περγαμηνές ή εμπειρογνωμοσύνη σε θέματα χωροταξίας.

Ένα ράφι σε μια προσωπική βιβλιοθήκη μπορείς να το γεμίσεις με όποια βιβλία θέλεις. Μπορείς να αλλάξεις κατηγορία βιβλίων, να βάλεις λιγότερα ή περισσότερα. Δεν υπάρχουν ασύμβατα βιβλία σ΄ ένα ράφι (εκτός αν μιλάμε για Πανεπιστημιακή ή Εθνική Βιβλιοθήκη). Εάν δεν χωράνε τα βιβλία σου σε μία, αγοράζεις και δεύτερη βιβλιοθήκη. Η διαφορά σ’ ένα νησί είναι ότι δεν μπορείς να αγοράσεις δεύτερο, δεν μπορείς να ‘μεγαλώσεις’ την έκτασή του και υπάρχουν χρήσεις γης, οι οποίες δεν είναι συμβατές με τη χρήση του χώρου στο διηνεκές, αν συνεχίσεις να τις στηρίζεις.

Με άλλα λόγια, ο χώρος στο νησί δεν είναι απλά ένα κενό, το οποίο πρέπει να γεμίσουμε, ακόμα και αν αυτό γίνεται για λόγους (βραχυπρόθεσμου) δημόσιου συμφέροντος. Τροφή για σκέψη, όπως μας λένε και οι Αγγλοσάξωνες.

Το Μεταπτυχιακό Πρόγραμμα Σπουδών «Διαχείριση και Προστασία Περιβάλλοντος» δέχεται αιτήσεις εισαγωγής ως τις 25 Μαΐου 2021 στο www.ouc.ac.cy

Το Ανοικτό Πανεπιστήμιο Κύπρου (ΑΠΚΥ) δέχεται αιτήσεις για την πλήρωση μιας (1) θέσης Ερευνητή και δύο θέσεων (2) Βοηθού Ερευνητή για μερική απασχόληση στο ερευνητικό έργο με τίτλο «Κέντρο Ασφαλούς Διαδικτύου ΙΙΙ – Cyber Security III».

Οι αιτήσεις μαζί με τα σχετικά δικαιολογητικά θα πρέπει να υποβληθούν ηλεκτρονικά στον σύνδεσμο https://recruitment.ouc.ac.cy/apply μέχρι τις 19 Απριλίου για τις θέσεις Βοηθού Ερευνητή και μέχρι τις 26 Απριλίου 2021 για τη θέση Ερευνητή.

Για την προκήρυξη του Ερευνητή πατήστε εδώ.

Για την προκήρυξη των δύο (2) Βοηθών Ερευνητών πατήστε εδώ.

Για το επιπρόσθετο έγγραφο που πρέπει να συμπληρωθεί μαζί με την αίτηση και να επισυναφθεί πατήστε εδώ.

Για περισσότερες πληροφορίες οι υποψήφιοι μπορούν να επικοινωνούν με τον Καθηγητή Θανάση Χατζηλάκο (Thanasis.Hadzilacos@ouc.ac.cy) ή με τη Μονάδα Έρευνας, Καινοτομίας και Διασύνδεσης, κα. Ευσταθία Νικοδήμου, στο ηλεκτρονικό ταχυδρομείο research@ouc.ac.cy ή στο τηλέφωνο 00357 22411790.

Το Ανοικτό Πανεπιστήμιο Κύπρου εφαρμόζει πολιτική ίσων ευκαιριών στο πλαίσιο των προσλήψεων και στα επακόλουθα στάδια επαγγελματικής σταδιοδρομίας και ενθαρρύνει άτομα ανεξαρτήτως φύλου ή ταυτότητας φύλου όπως υποβάλουν αίτηση για όλα τα επίπεδα στελέχωσης ακαδημαϊκού, διοικητικού και ερευνητικού προσωπικού. Το Ανοικτό Πανεπιστήμιο Κύπρου δεν κάνει καμία διάκριση σε σχέση με τη φυλή, το χρώμα, τις θρησκευτικές ή άλλες πεποιθήσεις, το φύλο, την ταυτότητα φύλου, την εθνικότητα, την καταγωγή, την ηλικία, την αναπηρία, την οικογενειακή κατάσταση ή τον σεξουαλικό προσανατολισμό, σύμφωνα πάντοτε με τις πρόνοιες της Νομοθεσίας της Κυπριακής Δημοκρατίας.

Τις δυνατότητες εξ αποστάσεως φοίτησης στο Ανοικτό Πανεπιστήμιο Κύπρου (ΑΠΚΥ) σε πλήθος προπτυχιακών και μεταπτυχιακών προγραμμάτων σπουδών, καθώς και σε θεματικές περιοχές των διδακτορικών προγραμμάτων του, σε ευρύ φάσμα επιστημονικών πεδίων, θα έχουν την ευκαιρία να γνωρίσουν οι συμμετέχοντες στη διαδικτυακή εκπαιδευτική έκθεση «Παρουσίαση Κυπριακών Πανεπιστημίων». Η έκθεση θα πραγματοποιηθεί στις 14 Απριλίου 2021 μεταξύ των ωρών 17:00-19:00 και προϋπόθεση για την παρακολούθησή της είναι η δωρεάν εγγραφή στον σύνδεσμο https://bit.ly/399KfRm.

 Την έκθεση διοργανώνουν το Εμπορικό Κέντρο της Πρεσβείας της Κυπριακής Δημοκρατίας στην Ελλάδα, το Υπουργείο Ενέργειας, Εμπορίου & Βιομηχανίας και το Υπουργείο Παιδείας, Πολιτισμού, Αθλητισμού και Νεολαίας της Κυπριακής Δημοκρατίας και το Κυπριακό Εμπορικό και Βιομηχανικό Επιμελητήριο.

Την τρέχουσα περίοδο και μέχρι τις 25 Μαΐου, το ΑΠΚΥ δέχεται αιτήσεις εισδοχής σε όλα τα προγράμματα σπουδών του (προπτυχιακά, μεταπτυχιακά και διδακτορικά) για το ακαδημαϊκό έτος 2021-2022.

Το δημόσιο Ανοικτό Πανεπιστήμιο Κύπρου, προσφέρει ποιοτικές σπουδές σε όλους όσοι επιθυμούν να αποκτήσουν έναν αξιόπιστο και αναγνωρισμένο τίτλο σπουδών για την επαγγελματική και προσωπική τους εκπαίδευση, χωρίς τους περιορισμούς της συμβατικής εκπαίδευσης, στον δικό τους χώρο και χρόνο. Αξιοποιεί ευέλικτες και κατάλληλες διαδραστικές παιδαγωγικές μεθόδους και καινοτόμες τεχνολογίες τηελεκπαίδευσης, προσαρμοσμένες στις ανάγκες και υποχρεώσεις των φοιτητών. Οι τίτλοι σπουδών του αναγνωρίζονται από το Ελληνικό κράτος μέσω του Διεπιστημονικού Οργανισμού Αναγνώρισης Τίτλων Ακαδημαϊκών και Πληροφόρησης (ΔΟΑΤΑΠ).

Σε μετάφραση του Βάιου Λιαπή, Καθηγητή του Αρχαίου Θεάτρου και της Πρόσληψής του στο Μεταπτυχιακό πρόγραμμα «Θεατρικές Σπουδές» του Ανοικτού Πανεπιστημίου Κύπρου (ΑΠΚΥ) κυκλοφορεί το βιβλίο του Richard Seaford «Χρήμα και σκέψη στην αρχαία Ελλάδα: Όμηρος, φιλοσοφία, τραγωδία» από το Μορφωτικό Ίδρυμα Εθνικής Τραπέζης.

Το βιβλίο του Richard Seaford (Καθηγητή της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας και Γραμματείας στο Πανεπιστήμιο του Έξετερ από το 1995 έως το 2014) εκδόθηκε το 2004 από το Cambridge University Press με τίτλο Money and the Early Greek Mind: Homer, Philosophy, Tragedy. Κεντρική θέση του βιβλίου είναι ότι κρίσιμος παράγοντας για την εμφάνιση της φιλοσοφίας και της τραγωδίας στην αρχαϊκή και κλασική Ελλάδα υπήρξε η εφεύρεση και η ραγδαία εξάπλωση του νομίσματος. Η καθολική διάδοση του χρήματος στην ελληνική κοινωνία οδήγησε σε ριζικό μετασχηματισμό των κοινωνικών σχέσεων (από την κοινωνία της ανταπόδοσης ο ελληνικός κόσμος μεταπήδησε στην κοινωνία των χρηματικών ανταλλαγών) και συνέβαλε στη σύλληψη του σύμπαντος ως απρόσωπου συστήματος (στην προσωκρατική φιλοσοφία) και στην παρουσίαση του ανθρώπου ως ατόμου αποξενωμένου τόσο από τους συνανθρώπους του, όσο και από τους θεούς (στην αρχαία τραγωδία). Σε ό,τι αφορά στην καθολική διάδοση του χρήματος στον ελληνικό κόσμο, ο R. Seaford υποστηρίζει ότι προϋπόθεση υπήρξε η τελετουργία της θυσίας, ιδίως στη μορφή, στην οποία την απεικονίζουν τα ομηρικά έπη, αντανακλώντας μια κοινωνία στα πρόθυρα του εκχρηματισμού.

Το Χρήμα και σκέψη στην αρχαία Ελλάδα: Όμηρος, φιλοσοφία, τραγωδία αποτελεί μια καινοτόμο διεπιστημονική προσέγγιση, η οποία συνδυάζει την κοινωνική ιστορία, την οικονομική ανθρωπολογία και τη νομισματική με την προσεκτική ανάγνωση φιλολογικών, επιγραφικών και φιλοσοφικών πηγών.

Ο Βάιος Λιαπής είναι Καθηγητής στο Μεταπτυχιακό πρόγραμμα «Θεατρικές Σπουδές» του ΑΠΚΥ. Σπούδασε κλασική φιλολογία στα Πανεπιστήμια Αθηνών και Γλασκώβης. Έχει διατελέσει μέλος του Institute for Advanced Study (Princeton), επισκέπτης καθηγητής στην École Normale Supérieure (Παρίσι), καθώς και υπότροφος διαφόρων πανεπιστημιακών ιδρυμάτων. Έχει σημαντικό ερευνητικό, συγγραφικό και μεταφραστικό έργο πάνω στην αρχαία ελληνική γραμματεία, το αρχαίο δράμα, την τραγωδία του 5ου και του 4ου αιώνα π.Χ., την αρχαία ελληνική σοφιολογική γραμματεία, την αρχαία ελληνική θρησκεία, την επιβίωση της αρχαίας τραγωδίας στους νεότερους χρόνους κ.ά. Το 2018 τιμήθηκε με το Κρατικό Βραβείο Απόδοσης Έργου της Αρχαίας Ελληνικής Γραμματείας στα Νέα Ελληνικά για τη μετάφραση του Κύκλωπα του Ευριπίδη (εκδόσεις Κίχλη, 2016).